ฟีโรโมน (Pheromone) เป็นสารชนิดหนึ่งที่จะหลั่งออกมาสิ่งมีชีวิตเพศเมียทุกประเภท เพื่อดึงดูดให้สิ่งมีชีวิตสายพันธุ์เดียวกันที่เป็นเพศผู้ต้องการมาผสมพันธุ์ด้วย โดยที่สิ่งมีชีวิตเพศผู้ไม่สามารถผลิตสารชนิดนี้ได้ และสิ่งมีชีวิตเพศเมียก็ไม่สามารถรับรู้ถึงสารชนิดนี้ได้เช่นกัน แม้จะเป็นสารที่ไม่สามารถรับรู้ได้ทางกลิ่น แต่สารฟีโรโมนก็ระเหยจากเพศหนึ่ง และอีกเพศหนึ่งก็สามารถรับรู้ได้ทางสมองก็ตาม ดังนั้นเราจึงจะสังเกตได้ว่ามนุษย์ผู้ชายซึ่งจะได้รับสารฟีโรโมนจากมนุษย์ผู้หญิง ทำให้โดยธรรมชาติแล้ว ผู้ชายจะเป็นฝ่ายไปหาผู้หญิงมากกว่าที่ผู้หญิงจะเข้าไปหาผู้ชาย และมนุษย์ผู้หญิงที่สามารถสร้างสารฟีโรโมนได้ ก็ไม่หลงเสน่ห์ตัวเอง เพราะมนุษย์ผู้หญิงไม่สามารถรับรู้สารชนิดนี้ได้อยู่แล้วนั่นเอง
ในปัจจุบันมนุษย์สามารถหลั่งสารPheromoneนี้ได้ในปริมาณที่น้อยมาก ประกอบกับมนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวที่มี “จริยธรรม” อาจฟังดูว่า “จริยธรรม”กับ””เสน่ห์ทางเพศ น่าจะเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกัน แต่กลับกลายเป็นว่า จริยธรรมของมนุษย์กลับเป็นตัวเร่งให้เกิดการผลิตสารฟีโรโมนขึ้น เมื่อเจอเพศตรงข้ามที่เราถูกใจและมีอารมณ์เกี่ยวกับทางเพศเช่นอารมณ์รัก เมื่อคุณรักเขา คุณก็จะอยากให้เขารักเราตอบ สารชนิดนี้ก็จะไปกระตุ้นให้คนที่คุณรักรักคุณตอบ และถ้าต่างฝ่ายต่างรักกัน พร้อมทั้งทางร่างกายและจิตใจ สารฟีโรโมนก็จะหลั่งออกมาเพื่อกระตุ้นแรงปรารถนาทางธรรมชาติให้ฝ่ายทั้งสองฝ่ายต้องการมีความสัมพันธ์ทางกายในที่สุด
แล้วอย่างนี้ จะไม่ให้เรียกสาร Pheromone ว่า “กลิ่นเรียกรัก”ได้อย่างไร
